هوا...

گوش تلفن کر
“دوستت دارم ” را امشب
در گوش خودت
خواهم گفت !

من آنقدر دیوانه‌ام
که وقتی دورم میزنی
باز نگران تواَم،
سرت گیج نرود!

چیست از این خوبتر در همه آفاق کار
دوست به نزدیک دوست ، یار به نزدیک یار . . .

نوازشگر خوبی نبودی
سفید شده
تار مویی را که قسم خوردی با دنیا عوضش نمیکنی . . .

تـو که نیستی
من به عکس هایت می نگرم
این همان تنفسِ مصنـوعی است . . .

یه هوایت بگو آنقدر به سرم نزند…
من ! سرم درد میکند…

خدایا کاسه ی صبرم کوچک نیست ، این غمها بزرگتر از دل هستند . . .

وچه انتظار بزرگی است
اینکه بدانی
پشت هر “دوستت دارم”
چقد دوستت دارم…!